Levensweg
In 1967 werd ik geboren als oudste dochter in een gezin waar later een zus en broer bij zouden komen. Ik kijk terug op een fijne jeugd, waarvan ik me vooral herinner dat ik graag creatief bezig was, of in de tuin meehielp. Ik ging graag naar school en vond het heerlijk om te spelen met de buurtkinderen, vooral buiten. Was dan in mijn element. Ik kon ook heel stil en verlegen zijn. Spelletjes doen vond (en vind) ik ook erg leuk. Ik ben wel ‘kerks’ opgevoed, maar ontdekte al snel dat de visie zoals die in de kerk werd uitgedragen niet bij me paste. Voor mij ging het vooral om goed doen en dat hing niet samen met woorden uit een dik boek. In die tijd ontdekte ik sprookjes en oude verhalen en vond dat die soms meer waarheid en levenslessen boden, waar ik wat aan had.
Na mijn middelbare school ging ik de opleiding tot Creatief Therapeut volgen. Een heerlijke tijd, waarin ik me creatief kon uitleven en heel veel leerde over ontwikkelingspsychologie en waar het mis kon gaan in een mensenleven. Ondertussen kreeg ik verkering en had ik de bijnaam Muus gekregen. Ik liep stage bij jonge kinderen, waar ik van genoot. Aansluitend heb ik kort in de volwassenpsychiatrie gewerkt, waar ik ontdekte dat de chronische groep waar ik mee ging werken, niet echt bij mij paste. Mijn voorkeur ging echt uit naar het werken met kinderen, om meer vooruitgang in mijn werk te ervaren.
Binnen de jeugdzorg kwam ik op een structuurgroep te werken als groepsleiding. Ik genoot van dit boeiende en uitdagende werk en de werksfeer. Werd steeds minder verlegen en liet meer zien van wie ik was. Na 8 jaar maakte ik de overstap binnen dezelfde organisatie om leidinggevende te worden. Als unitleider was coachen een onderdeel van mijn takenpakket, wat ik erg leuk vond. Daarnaast vond ik het mooi om mensen in hun vak te ondersteunen, doordat ik zelf ook groepsleiding geweest was, kon ik mijn eigen ervaringen in de teambegeleiding meenemen. Een heerlijk baan, die ik graag tot mijn pensioen wilde doen.
In 2008 was ik al jaren getrouwd, had inmiddels 2 zonen gekregen en mijn leven ging zijn gangetje.
Op 8 mei 2008 reed ik na mijn werk naar huis en maakte een heftig auto-ongeluk mee. Een intense ervaring, die me liet beseffen dat ik nog niet dood wilde, omdat ik nog ‘wat te doen’ had. De impact van deze botsing bleek op fysiek vlak groter dan het in eerste instantie leek. Een pijnsyndroom ontwikkelde zich in mijn lijf. Na 3 jaar onderzoek, 2 knieoperaties en heel veel fysiotherapie had ik ‘mijn top’ bereikt en zou ik voortaan met okselkrukken en een kniebrace door het leven gaan. Daar leerde ik mee omgaan, maar wat ik veel frustrerender vond, was de ongelooflijke hoeveelheid energie die weglekte door de constante pijn. Waar ik eerder minstens 10 dingen op 1 dag deed, moest ik me nu soms met een halve tevreden stellen.
Helaas moest ik hierdoor afscheid nemen van mijn werk en kwam ik thuis ‘op de bank te zitten'.
Nu kan ik dit ongeluk zien als een wake-up-call, toen kon ik daar niets mee. Ik had weinig aandacht voor mijn emoties en de impact op mijn totale systeem. Ik ging in de overlevingsstand en probeerde me zo goed en zo kwaad als dat ging staande te houden. Te zorgen voor mijn kinderen, het gezin en het huishouden. Ik was een hardnekkige luisteraar en bijna 10 jaar later merkte ik pas dat mijn leven niet langer klopte...
In 2018 ben ik gescheiden en op zoek gegaan naar wie ik ook weer was. Het nummer 'The Light' van Disturbed was in die tijd mijn 'livesong'. Ik stond mezelf toe te voelen en mijn emoties meer te mogen beleven. Wat een verademing! Er kwamen mensen op mijn pad die bewuster in het leven stonden en ik ontdekte dat er dingen terugkwamen die ik als kind deed of waar ik zo van genoten had. Alles wat met spiritualiteit te maken had, was echter nieuw voor me (dacht ik 😊).
Toen ik eenmaal die knop had omgezet en bewust op zoek was gegaan, ging het vlot. Ik maakte mijn healingdrum tijdens een transformatieweekend en ontdekte hoe fijn het was om onder bezielende leiding met dit soort dingen bezig te zijn. Ik ging op zoek naar meer. Via online cursussen (handig, omdat ik niet zo mobiel was) en via facebook werd mijn kring van bewuste mensen groter. Ik ontdekte dat ik wat te bieden had en begon de facebookpagina Muus Inspireert. Vrijwel elke dag maakte ik een natuurfoto en plaatste die met een inspirerende quote. Dit doe ik nog regelmatig, maar inmiddels komen de teksten spontaan door.
Ik volgde de cursus ‘Spiritueel leven met beide benen op de grond’; de titel sprak me enorm aan. Het bleek de opstap naar een nieuw ingeslagen weg te zijn. Mijn drum had iets in me aangewakkerd rond het sjamanisme en ik besloot me daarin te gaan verdiepen. Dat voelde als thuiskomen! De verbinding ervaren met de natuur, de aarde en de kosmos, het voelde zo vertrouwd. Ook het daarbij gaan ervaren dat zoveel wijsheid in de mens ligt opgeslagen, wat vaak zo diep is weggestopt, door de huidige manier van leven.
Ik oefende in het bieden van sessies, gericht op sjamanistisch healen. Voelde dat ik nog meer verdieping wilde en tegen blokkades aanliep. Overigens liep ik dus nog steeds met die krukken en kniebrace, was er wel handig mee geworden, maar de pijn bleef, al was ik ook daar aan gewend geraakt. Ik ging in het voorjaar van 2020 naar Terra Nova voor een transformatieretraite. Het muzieknummer wat ik er als eerste hoorde ‘Vandaag ben ik gaan lopen’ raakte me meteen diep en zette wat in gang. Daar ontdekte ik dat het transformatief coachen bij me aansloot. Alles viel op zijn plek. Waar ik niet eens meer op hoopte, gebeurde, met zoveel levensenergie die weer ging stromen: het herstelproces in mijn lichaam kwam weer op gang. En de laatste dag maakte ik een wandeling zonder krukken!
Eind 2020 startte ik met de Transformatief Coachopleiding bij Bridgeman. Een intensief jaar brak aan. Mooie reizen gemaakt, zowel fysiek naar Zuid-Frankrijk, als naar binnen, gedurende processen in sessies en tijdens trainingsdagen. Afpellen en mezelf (her-)ontdekken viel niet altijd mee...
Precies 10 jaar na het afscheid op mijn werk, op 26/01/2022 ontving ik mijn coachdiploma.
Wat heb ik veel mogen leren, transformeren en loslaten en wat is er veel moois voor in de plaats gekomen! Zo dankbaar voel ik mij. Letterlijk sta ik nu weer in mijn kracht en op eigen benen bewandel ik mijn pad. Ik hoop op heel veel manieren mensen te inspireren tot bewustwording in verbinding. En nu (22/02/2022) is het tijd om mijn coachpraktijk officieel te starten!
Tijd voor een nieuw begin. Een nieuwe spannende levensfase, waarin ik vorm geef aan mijn zielsmissie: inspireren tot bewust zijn in verbinding. Licht en liefde verspreiden, daarmee de wereld een stukje mooier maken! Mijn levensmotto 'Go with the flow' probeer ik hierin ook toe te passen. Ik blijf me ont-wikkelen, op zoek naar nog meer verdieping, meer laagjes afpellen en genieten van en leren over dit prachtige leven.
Stralende groet,
Feel the rhythm of your heartbeat- Mayana
The Light- Disturbed
The power is here now- Alexia Chellun
